2010 is begonnen en het begon voor ons helemaal niet zoals we gepland hadden.
31 december zouden we naar Hattem rijden voor een weekendje rust en plezier.
Rond half 9 kwamen we aan bij ons huisje in het bos. Het was er wel wat koud, maar met de gaskachel aan was het zo weer op temperatuur.
Om half 10 besloten we een flesje wijn open te trekken. Mijn vader was maar in de weer en het lukte niet echt. Hij had het koud en hij kreeg steken in z'n borst. We dachten dat het de kou was en zeiden dat hij maar even op bed moest gaan liggen. De pijn bleef en liggen was niet echt een optie voor hem. We hebben hem maar voor de kachel gezet met de hoop dat hij wat zou opwarmen. Uiteindelijk hebben we de HAP in Zwolle gebeld en om half 11 zaten we bij de dokter. Helaas ging het niet echt beter met paps en om half 12 lag hij in de ziekenauto op weg naar het ziekenhuis.
Er moesten foto's gemaakt worden, maar de zusters beloofden ons dat ze voor 12 uur terug zouden zijn. En gelukkig was dat ook zo.
Dus wij hebben oud en nieuw in een ziekenhuis gevierd.
Iedereen was super aardig en we kregen zelfs nog een oliebol.
We wisten nog steeds niet wat er met paps aan de hand was. Hij had al wel bloedverdunners en pijnstillers.
Uiteindelijk zijn we tot half 5 gebleven. Pa moest de nacht blijven.
De volgende dag bleek dat mijn vader aan beide longen een embolie had. Hij heeft erg geluk gehad.
Hij heeft tot dinsdagmorgen in het ziekenhuis doorgebracht.
Ons weekend was dus niet helemaal verlopen zoals we gepland hadden. We hebben er maar het beste van gemaakt.
Gelukkig is hij nu weer thuis, maar kan voorlopig nog niet werken. Hij moet rustig aan doen en op tijd zijn medicijnen nemen.
Zo zie je maar, eerst heb je niks en het volgende moment mankeer je van alles. Gelukkig heeft hij een familie die goed op hem let.
2010 is niet zo super begonnen. Maar het kan nu alleen nog maar de goede kant op.
En zo'n ervaring vergeet je nooit meer. Oud en nieuw in een ziekenhuis is ook niet iets dat je elk jaar doet. haha
Groetjes
Marion
